لب پنجره نشستی

و به هوای مه گرفته بیرون نگاه می کنی

پاهایت را در آغوش می گیری و سیگاری روشن می کنی مثل همیشه

مثل همیشه پاهایت را به من ترجیح دادی

تنهایی یعنی

گودی کمرت قالب دستان هیچکس نیست ..

وقتی مرا در آغوش میگرفت چشمانش را میبست....

نمیدانم از احساس زیادش بود یا خود را در آغوش دیگری تصور میکرد؟

تکثیر شده ام در این شهر؟؟

یاقلب توست که مدام شعبه های جدید افتتاح میکنند؟

این روزها…

جمعیتی مخاطب حرفهای عاشقانه ات شده اند..!!!

هـَرزگـے ... سیگـآر دسـت مـَـن نیـسـت ...

هـَرزگـے ... آرآیـِش غـَلیـظ مـَـن نیـسـت ...

هـَرزه آنیـسـت كـہ مـے بیـنـَد از غـَ ـم او سیگـآر مـے كشـَ ـم ...

مـے بیـنـَد غـَ ـم هـآیـَ ـم رآ زیـر آرآیـشـَ ـم پنـهـآن مـے كـُنـَ ـم ...

امـا هـَنـوز هـَ ـم هـَوَس را بـہ مـَـن تـَرجیـع مـے دهـَد .

بیا آخرین شاهکارت را ببین . . .

مجسمه ای با چـشمانی باز ، خیره به دور دست . . .

شاید شرق ، شاید غرب ...

مبهوت یک شکست ، مغلوب یک اتفاق ، مصلوب یک عشق ، مفعول یک تاوان ...

خرده هایش را باد دارد می برد . . .

و او فقط خاطراتش را محکم بغل گرفته . . .

بیا آخرین شاهکارت را ببین

مجسمه ای ساخته ای به نام « من »

می دانــــــم ...!

بعــ ــد از مـــــن ,

از نــــو شــ ــروع خواهــــی کــ ــرد ...!

اینجــــا " دوستــــت دارم " هــ ــای تــــو ،

هــ ــر شــــب " مهمــــان " کســ ــی ســــت ..........!

اگر بنا باشد کسی از ما بماند همان به که تو بمانی

"کینه ی تو" به کار این دنیا بیشتر می آید "تا عشق من