من عاشقانه هایم را

روی همین دیوار مجازی می نویسم !

از لج تـو . . .

از لج خـودم . . .

که حاضر نبودیم یک بار

این ها را واقعی به هم بگوییم. . . !

دیـگـر هـیـچ مـزه ای دلـچـسـب نـخـواهـد بـود . .

مـن تـمـامِ حـسِ چــِشـایـی ام را . .

رویِ لـبـانـت . .

جـا گـذاشـتـه ام . .

کـاش مـی فـهـمیـدی .... قـهـر میـکنم تـا دسـتـم را مـحـکمتر بگیـری و بـلـنـدتـر بـگـویی: بـمان...

نـه ایـنـکـه شـانـه بـالا بـیـنـدازی ؛ و آرام بـگویـى: هـر طور راحـتـى ... !

هوای مردن

بیخ گوش من است...

همان جایی که روزی...

رد نفس های تو بود....!

ســـر درد …

حـالـت تـهــوع …

دل پـیـچــه …

کـسی چـه می دانـــد ؟؟!

شــایـد بــاردارم از غـصـه هــایـی کـه هــرشــب

بـا مــن نـزدیـکـی می کـنـنـــد ….

من و تو شباهت های متفاوتی باهم داریم :

هر دو شکستیم ؛ تو قلب مرا ، من غرورم را

هر دو رقصیدیم ؛ تو با دیگری ، من با سازهای تو

هر دو بازی کردیم ؛ تو با من ، من با سرنوشتم

و در آخر هر دو پی بردیم

تو به “ حماقت ” من ، من به “ پست ” بودن تو

آری ، این شباهت های متفاوت هر روز آشکارتر میشود

خاطره ها و یادگاری ها را تقسیم می کنیم....

سهم من میخ و جای خالی عکس روی دیوار.........

رُخ به رُخ که شدیم

مــن مات شدم و تــو

چون پادشاهی که از اینگونه فتحهــا زیاد دیده است

بی اهمیت رد شدی