پاکی از دنيای ما هرچند رفت                       خوب های ما همه دربند رفت
آن قدر دنيا سياه و تيره شد                         کز لب محبوبه ها لبخند رفت
ما فقط خواهان اهريمن شديم                       (ما) نگشته آمدیم و(من) شديم
آن قدر مغرور و ازخود بی خبر                        چشم بستيم و اسير تن شديم
مااسيردست شيطان های مات                     آدمكهايی به شکل يک ربات
هرچه دنياگفت تسليمش شديم                     يادمان حتی نيامد از ممات
فاصله تا بد شدن باریک بود                           روز رفتن تا بدی تاریک بود
راحت و ارزان تبه کرديم ما                             آنچه كه روزی ملاک نيک بود